Om twee uur verzamelde zich precies 16 roeilustigen voor de najaarlijkse roeitocht van de ASMR. Zo konden mooi 4 boten met viermansformaties worden gevuld inclusief versnaperingen voor onderweg. Vanwege het dreigende weer was de tocht ingeperkt tot heen en weer naar roeivereni-ging “De Amstel” bij het Wyndham Apollo Hotel. Ooit waren onze moedervereniging Willem III en roeivereniging “De Amstel” overburen van elkaar aan de Amstel bij de Sarphatistraat. Willem III is de Amstel afgezakt; “De Amstel” is nu bijna de enige roeivereniging in Amsterdam die niet aan de Amstel ligt. Kortom alle reden om onze vroegere overburen nog eens op te zoeken. Om half drie voer de ASMR vloot strijdvaardig de Amstel op. Na een stormachtige overtocht over de Omval, bereikte de vloot van dapperen ongeschonden, maar reeds flink uiteen gewaaid, de binnenstadse wateren. Na de Berlagebrug doken we het beschutte Amstelkanaal in. Een pientere ASeMmeR nam vanuit de boot waar dat vanaf de Amstel gerekend de Jozef Israëlskade afnummert terwijl de Amstelkade opnummert! Ook vele meeuwen en eenden hadden hier beschutting gevonden voor het ruwschuimend Amstelwater. Samen met de prachtige bomenrijke gracht gelardeerd met Amsterdamse School architectuur waren zij een lust voor het oog. De paarden van Hilde Krop op het Berlage Lyceum hinnikten ons tegemoet. Even later de passage langs het door gure winden omspoelde Okura Hotel, waar de uitgeputte fluisterboten stil aan de wallekant op spanning lagen te komen. De ASMR flottielje legde echter nog onvermoeid aan bij de steigers van “De Amstel” om te ravitailleren terwijl een knarse Amstelknar de jeugd roeidiscipline bijbracht. Op de terugweg hebben we genoten van de rust op het water waarop zich vanwege de onheilspellende weerverwachting nauwelijks een andere roeiboot dorst te wagen. We hebben ons kostelijk vermaakt met de wonderlijke namen die mensen soms aan hun pieremachocheltjes aan de wallekant meegeven. Bijna terug viel het op dat het hoofdkwartier van het net gesplitste Philipsconcern uitgerekend op de “Omval” staat. Voor half vijf was iedereen weer in het thuishonk, alwaar de regen die een half uur later losbarstte de voorzichtige routeplanning meer dan billijkte. Tijd om ons door de regen geautomobiliseerd naar het prachtig gerenoveerde door nestor Jacques ingefluisterde Restaurant Frankendael te begeven om onze heldendaden te bezingen onder het genot van een voedzame meerkeuze driegangen dis gelardeerd met wijn en koffie. Dankzij een wonderbaarlijke ledenvermeerdering konden we drie tafels met ieder 8 personen vullen. De bediening was voortreffelijk, het eten verrukkelijk en de stemming opperbest. Om half tien uur verlieten de voldane roeigasten het pand om elkaar vervolgens in groepjes veilig thuis te brengen. Het einde van alweer een geslaagde ASMR najaarsroeitocht.